Ons eerste bezoek uit Nederland!

Een weekje genieten van mijn vakantie. Karen was onze eerste gast in ons verre landje. Puur geluk dat ze nog mocht komen. Een week eerder was de visa regeling veranderd dat je alleen nog maar een visa van 7 dagen kan krijgen op het vliegveld. Karen kwam iets na middernacht aan en dus kreeg ze gelukkig de 14de op haar visa. Op vrijdag bleken de geruchten waar en zijn er geen visa’s meer te krijgen aan de grens. Alles moet nu via de ambassades. Vergt iets meer voorbereiding als je dus wilt komen ;)

We hadden veel lol gehad. De eerste dag moest ik nog gewoon werken en heeft Karen met Maarten vanalles gedaan. Op vrijdag kwamen ze naar mijn werk. Ze zouden er om 3uur zijn, mijn driver ging ze ophalen en naar school brengen. Mijn driver had alleen iets verkeerd begrepen en stond bij mijn werk te wachten... probleem. Maarten en Karen zijn in een taxi gesprongen maar waren natuurlijk al laat. Uiteindelijk waren ze er kwart voor 4. Dus had ik 15min om alles te laten zien. Eerst vlug langs de baas, Andrea. Toen hebben we de arts room overgeslagen en gelijk door gegaan naar BTK. Daar stonden al mijn assistenten nog te wachten. We zijn even door BTK gerend. Ze vonden het toch leuk. Erg interesant. Groter en veel spullen. Vervolgens zijn we door een van mijn assistenten bij de metro afgezet zodat we de stad in konden. Daar zijn we gezellig wat gaan wandelen en Karen de stad laten zien. Toen de kroeg in, waar we lekker een biertje hadden genomen. Vervolgens werden we gebeld, Kevin en Thomas of we mee aten. Wij hup omhoog en naar het restaurantje. Leuk moment, laten we een foto maken.... &^^%@$%^*&^$% waar is die camera? Karen had alles laten liggen in het cafe! Maarten snel terug gegaan en met een donatie van geld kregen we gelukkig alles camera en telefoon weer terug.

Dag twee zijn we lekker gaan eten bij Sultan, een turks restaurant. Aan de raki en lekker gegeten. De rekening was wel erg hoog. Later zijn Maarten en ik er achter gekomen dat ze ons goed gepakt hadden. We hadden namelijk kip, lam en vis kebap besteld. Toen kwamen ze zeggen dat er geen vis kebap was maar wel een normale vis. Dus wij zeiden dat dat ook goed was. Wat bleek? Het was niet zomaar een vis, het was ongeveer de duurste vis die er is! De helft van de rekening was de vis en alle drank en hapjes was de andere helft!.

Zondag gingen we naar Qaballa. Een plaatsje met schitterend uitzicht ongeveer 3 uur rijden van Baku. Wij op pad. In de auto, met lunch van het hotel. Schitterende tocht door de bergen. We hebben onze ogen uitgekeken. Toen waren we in Qaballa, viel dat even tegen. Het was hardstikke mistig dus vrij weinig gezien. Wel even de beentjes gestrekt en een schoenenkastje kunnen kopen! De terugweg verliep iets minder soepel want we hadden al snel door dat we de verkeerde weg hadden genomen. Gelukkig kwam het goed uit en hadden we de weg naar het zuiden en niet naar het westen. We konden met een korte omweg toch gewoon naar huis. Wat we daar langs de weg zagen was toch wel vreemd. Allemaal slagertjes, de gevilde dieren hingen voor de deur en wat zat er naast of voor het gebouwtje? De voldende lading schapen... wat moeten die dieren gedacht hebben? Uiteraar verliep het niet vlekkenloos. Karen wist te melden dat het toch niet compleet is als we niet worden gestopt door de politie. Nou ik geloof dat het een half uur later toch raak was. En wat dachten Karen en ik? FOTO!

Karen en ik zijn ook nog een dag de oude stad in gegaan. Toch even wat historie opsnuiven. Uiteraard valt daar ook iets over te vertellen. We gingen namelijk “het paleis van de sultan” in. (gewoon een oud mooi gebouw met tuin) wij lopen, lopen en zien plots allemaal mensen met camera’s en weet ik veel. Nou wij doorlopen langs al die mensen en niemand die iets zegt. Staan we midden in de tuin komt er een man aan, we stonden in het shot, we moesten weg. Bleek dat ze er een film aan t opnemen waren. Wisten wij toch niet. Echt lachen. Maar das niet alles. Toen we verder liepen stond Karen ergens een foto van te maken en was zag ik? Een papagaai! Die liep lekker in het steegje. Daar hebben we uiteraard foto’s van.

De rest van de week ook nog veel plezier gehad met Karen. Na precies 7 dagen mocht ze het land weer uit. Dag Karen, het was gezellig!

Dan nog een update over mijn werk. Ik hou het kort want ik heb er nu eigenlijk wel genoeg van. Afgelopen vrijdag heeft mijn beste assistent haar laatste dag gehad. Ze had in de vakantie een nieuwe baan aangeboden gekregen. Ze was al meer dan een jaar opzoek naar een kantoorbaan (blijkbaar is het onmogelijk na je 35ste nog een kantoorbaan te krijgen) en ze was het zat om met de onzekerheid te leven. Onze directeur is namelijk nogal peuter/kleuter onvriendelijk. Hij heeft in het eerste jaar dat hij er was 2 assitenten ontslagen en hij vind nog dat ik er teveel heb. Als je naar de leerkracht-kind ratio’s gaat kijken is dat niet waar maar hij vind van wel. Afgelopen donderdag kwamen Andrea en ik er dan ook achter dat hij het nu anders probeerd. De directeur heeft de sollicitatieprocedure stil gelegd tot hij meer informatie heeft gevonden over de ratio’s. En hij heeft dit niet verteld maar gewoon gedaan, wij kwamen er achter doordat Andrea was gaan vragen waar de vacature bleef en de HR zei dat de directeur nog geen accoord had gegeven. Ik kon die man wel schieten! Maar genoeg gezeur. Ik heb nu mijn assistent die in het kantoor werkte weer terug in de klas gezet en daar gaan we morgen mee beginnen. We zien wel even.

Het gaat allemaal verder helemaal prima! Maarten was vrijdag jarig. Dat hebben we (op de Dutch night) gevierd. Erg leuk, met kroketjes en haring met ui in plaats van een taart. Hoewel ik voor iedereen tot nu toe (dan wel niet via de post) een cadeautje voor zijn verjaardag heb gegeven zal Maarten nog even moeten wachten. Ik wilde graag de kist voor zijn muzieksysteem kopen maar omdat ik niet precies wist welke dat moest zijn heb ik hem een bon gegeven dat hij hem zelf mag bestellen.

Nu is Maarten aan het werken en ik zit lekker thuis voor de buis.
Lieve mensen ik ga proberen de volgende keer weer eerder wat laat horen.