De kennismaking met TISA.

Vrijdag voor het eerst naar Tisa geweest. Zo heet de nieuwe school waar ik ga werken. Alle nieuwe leerkrachten kwamen vandaag voor het eerst. Iedereen werd met een bus opgehaald maar omdat ik op het vliegveld woon kon hij mij niet halen. Maar gelukkig heb ik een echtgenoot die veel voor me over heeft. Maarten had de dag vrijgenomen zodat hij mij kon brengen.
We hadden de dag ervoor met de drivers de route besproken.
Op de dag zelf moeten we er vroeg uit. Had ik geen moeite mee maar Maarten vond het toch wat aan de vroege kant. Na een ontbijtje gingen we anderhalfuur van te voren weg. Het begin ging goed. Op een gegeven moment een bocht gemist. Ai, dan nemen we de volgende bocht naar links. Maar nee hoor, het zou Baku niet zijn als ze die hele bocht niet hadden veranderd zodat je alleen nog maar naar rechts kon. Wij naar rechts. Vervolgens hebben we een halfuur door de wijken van Baku gereden. Na een blik op de tijd (ik had er eigenlijk een minuut later moeten zijn) besloten we over te gaan op plan B. We gingen opzoek naar een taxi die voor ons kon rijden zodat we het konden vinden. Gelukkig spreekt Maarten russisch dus lukt het nog ook. Eerst zette hij ons af bij een andere internationale school. Ik schrok al, een of ander hok. Maar daar was een oude meneer die precies wist waar we moesten zijn. Toen ik op het punt stond dat oude mannetje bij ons in de auto te zetten gaf Maarten aan dat de chauffeur wist hoe hij moest rijden. Na wat vreemde wegen kwamen we ergens wat ook volgens onze kaarten klopte maar waar was het precies?
We hebben nog een tijdje rondgereden en gaven op. We hebben de school gebeld voor hulp. Zij gaven aan dat ze vergeten waren te vertellen dat je een opgebroken weg in moest omdat ze aan het werken waren aan de weg. Dus wij tussen de werklui door, er moest nog een truck voor ons aan de kant zodat we er langs konden. Nou, wel een dik uur telaat maar we waren er. Echt een compound zoals je die verwacht. Eerst een security gate. Toen de school, maar ook een muur, en je mocht alleen naar binnen als je een badge liet zien. Weer bellen, nou we mochten binnen. Daar werden we gelijk naar de groep gebracht. Maarten ging weg, kijken of zn telefoon al klaar was.

Ik heb kennis gemaakt met mijn collega’s, leuke groep mensen. Veel nationaliteiten. We zijn dit jaar met 4 nederlanders! Mijn collega van ‘art’ is erg leuk. Ook een jonge meid. De leerkracht van de groep die ik voor ‘art’ heb is nederlands dus daar zie ik geen problemen. Ik kwam er achter dat ik ook hiervoor een assistent heb.
Verder hebben we wat dingen gezien en een hele lading informatie gekregen. Die mochten we meenemen voor huiswerk en we mogen morgen vragen stellen.
Mijn lokaal heb ik nog niet gezien. Helaas begonnen ze met de ‘tour’ en toen was ik nog Baku aan het verkennen. Wel weet ik dat het in het nieuwe gedeelte is en dus wel ver van de hoofdingang ligt. Verder zien we morgen wel.
Het vervoer hebben we ook (tijdelijk) geregeld. Ik wordt in alle vroegte door een van de drivers naar de stad gebracht. Hier komt de bus van de school mij weer halen. Elke dag kan ik om 16.10 weer met die bus terug naar de stad en dan lopen naar de cityshuttle van het hotel die om 17.00uur terug gaat naar het hotel. Maar het hoofd van Tisa vertelde mij dat het ook erg interessant kan zijn om te kijken op het ‘vacaturebord’ van de school. Hier geven ouders en andere mensen aan dat ze kunnen worden ‘ingehuurd’voor zaken als, schoonmaken, nanny en driver. Dus misschien is dat interessant.

Die avond gingen we uiteten met alle nieuwe leerkrachten en aanhang mocht mee. Dus Maarten kwam ook gezellig. We waren wat vroeg en dus zeiden we dat we een biertje gingen doen bij een cafe dat we kennen. Met dat we gaan zitten denk ik ineens... hey dat menu ken ik, daar moesten wij ons hoofdgerecht uit kiezen. Bleken we daar te gaan eten. Er kwamen meer collega’s dus heb ik even gesmst dat wij er al waren. Lekker gegeten en gedronken, leuke avond. Omdat Douwe (Maarten zijn oude baas en tevens goede vriend) had gevraagd om nog gezellig iets te gaan drinken belde we hem. Nog even met Douwe gezeten. Kwam Douwe aan met wodka! Gelukkig kreeg ik er geen maar Maarten kon er niet onderuit. Toen een taxi naar huis. Maarten dommelde in slaap tijdens de rit. Eenmaal thuis liep Maarten rechtstreeks naar bed en plofte neer. Terwijl ik mijn tanden ging poetsen vroeg ik nog vanalles, wil je water naast het bed? Heb je hulp nodig met uitkleden? Enz. Maar geen reactie. Hij had misschien toch een paar teveel gehad en was bij het aanraken van het kussen vertrokken. Maar zoals altijd heeft hij het de dag erna geweten.

De broer van Maarten, Joost, was ook jarig op vrijdag, we wilden hem bellen als ik terug was van mijn werk maar doordat we niets wisten van het etentje werd die planning in de war geschopt. Toen vervolgens Douwe belde en wij rond half 1 thuis kwamen vonden we het echt te laat (en Maarten sliep al zo goed als) dus hebben we dat de volgende dag gedaan. Nogmaals gefeliciteerd en ons cadeautje komt er als het goed is aan.

Zaterdag een heerlijke dag niets gedaan. We hebben de shuttle gepakt van 16.00 omdat we hadden afgesproken de zaken vast te zetten voor ons receptie/ dineer voor onze bruiloft hier. Dat netjes gedaan en toen terug naar huis. Oh wat was ik moe! Niet te geloven. Snel wat eten in de bar, en naar bed.

Morgen weer naar mijn werk, krijgen we weer veel informatie en ik zal mijn fototoestel meenemen voor als ik mijn lokaal zie.