Zoeffff

Zo en voor mijn gevoel na 3 keer knipperen weer een week voorbij.
Het was erg druk op mijn werk. 2 part-time banen maken eigenlijk anderhalve baan. Maar het is wel leuk. Een echte uitdaging, hoewel ik even een schouderklopje wil geven aan mijn ex-collega’s en begeleiders. Want van de veilige en duidelijke omgeving van de Aloysius school naar dit is geen makkie. Ik merk dat ik toch de steun van mijn collega’s mis. Eerst had ik 6 goed geinformeerde gezellige meiden en nu ben ik alleen. Gelukkig heb ik een goede overdracht gehad dus vallen de meeste stukjes wel op hun plaats. Wel vind ik het heel moeilijk om alle assistentes bezig te houden. Ze verwachten allemaal dat ik ze opdrachten geef, komen zelf niet met een idee. Dit is echt heel erg wennen.
Verder heb ik wel heerlijk genoten van de week.
We hebben veel plezier gehad en zijn al 2 keer met Douwe wezen stappen. Oh wat had ik die mannen goed tuk. We waren aan de bacardi cola. Na een uur of wat begon ik het redelijk te voelen en vroeg ik de barvrouw voor een cola. De eerste kreeg ik in een longdrink glas, dus overduidelijk frisdrank maar de tweede deed ze in hetzelfde glas als eerst. Erg grappig. En toen Maarten de volgende dag vroeg waarom ik nergens last van had heb ik mijn actie opgebiecht. Hij had niets in de gaten gehad. Maar vond het wel een slimme actie.
Verder heb ik waarschijnlijk veelste veel mensen vergeten en ben ik niet echt een goede vriendin, dochter, collega of wat dan ook maar gun me nog even de tijd. Ik heb zelfs hier nog niet met de vrouw van Douwe af kunnen spreken en ik loop elke dag langs haar huis. Hopelijk is het rustiger als de kinderen eind van de week eindelijk komen. Aan het eind van de maand zal ik proberen iedereen te hebben gesproken/gemaild/geweetikveelwat die dat nog van mij verwacht.

Vergeet bijna te vertellen dat we donderdagavond ons 3de trouwgebeuren hadden. Eerst de kleuters, toen voor het echie en nu in Baku een lekker etentje. Ik had mijn collega Emily uitgenodigd en Maarten had Douwe, Toma en een stel andere collega’s uitgenodigd. Wat was dat een geslaagde avond. Heerlijk gegeten en niet al te veel gedronken. Hoewel we met iets van 8 man anderhalve fles wiskey soldaat hebben gemaakt. Gelukkig hadden de vrienden duidelijk meer gedronken dan wijzelf.
We kregen ook cadeautjes! Die lieve Douwe en Toma hebben goed opgelet tijdens onze gesprekken en wij kregen van hun de kussentjes voor op de bank waar we zolang naar hebben gezocht. Verder kregen we champagne glazen en een fles champagne. Wijnglazen en een goede fles rode wijn. Een soort bureau pennenhouder ding voor Maarten. En een dekbedovertrekset.....
Natuurlijk kreeg ik ook bloemen. Erg mooi, jammergenoeg was een van de twee mooi omwikkeld met engelenhaar-doek en dat had als gevolg dat ik later die avond mijn hele onderarmen onder de uitslag had zitten. Want daar kan ellen niet tegen.


Lieve mensen ik ga stoppen want ik moet nog veel doen.
Kijk nog even naar de foto, zo zwaar is het ook weer niet ;)