ojee dat was de op een na laatste week

Deze week was minder druk maar met een paar mooie hoogtepunten.

Zondag onze schilderingen afgemaakt! Nu is het echt een leuk lokaal. Ik heb de regenboog en de boom met mannetjes gemaakt. We hebben hard gewerkt maar ik geloof dat het echt gewaardeerd gaat worden. In elk geval door de kinderen.

Maandag eigenlijk gewoon stage gedraaid alleen waren we om half 3 klaar met alle lessen en we moeten tot 4uur. Gelukkig had ik mn laptop bij me en heb ik die tijd toch nog nuttig kunnen gebruiken. Toen terug naar de society en de sleutels terugbrengen. Toen kwam ik er achter dat ze het nog niet hadden gezien en de les vandaag in een ander lokaal hadden gegeven, wij hadden de enige sleutel. Maar ze wilden het gelijk zien. Kayal reageerde niet echt super leuk ofzo. Maar die leerkracht van het lokaal die keek dr ogen uit en begon helemaal te stralen. Toen de andere leerkrachten binnen kwamen was ze echt trots. En hoewel ik geen Tamil versta, de hoofdlijn was geweldig, ze vonden het super. Kijk en daar doe je het voor.

Dinsdag vrij dus gingen we naar de bazaar. De vorige keer was ik niet lekker dus zijn we maar kort geweest. We hadden nu 3uur om daar rond te kijken. Maar binnen 5 minuten was mijn dag al geslaagd. Er liep namelijk door de grote straat van de bazaar een olifant! Geweldig! Gewoon zo door de straat, alles blokkerend, even hier stoppen even daar. Nou na de verbazing snel mn camera gepakt. Vervolgens zijn we lekker even wat zaakjes naar binnen gegaan. Bijvoorbeeld een potjes en pannetjes zaak. Nou echt alleen maar potten en pannen overal. Erg leuk. Maar na een uurtje hadden we het toch wel gezien en gingen we boodschappen doen. En wat vonden we in de op een na laatste week? NUTELLA!! Weer een gelukje vandaag! Toen nog even naar internet, waar ik mn waarbenjij even bekeek en de reacties zo leuk vond dat ik het even wilde melden. In de avond zijn we (eindelijk) naar de rock tempel geweest. Een grote tempel met wel 200 treden om er te komen. En zie de foto’s elke tree is het helemaal waard om op te lopen. Halverwege mochten we ook een hindu stuk in, eerst werden we door een man geweigerd, alleen hindu. Toen kwam een andere man die ons snel naar een hoek begeleide en ons kort een toer gaf door het hindu stuk. Leuk om dat zo mee te maken.

Woensdag was het uitstapje met de preschool en hearing impaired. De ochtend uiteraard begonnen met een boterhammetje met nutella! We gingen naar een soort indisch pretpark bij een dam. Hun vonden het geweldig de dam, ik dacht meer, die hebben we ook in Nederland, maar heb gewoon beleefd gezegd dat het inderdaad geweldig was. De kinderen(en ouders) hebben zich prima vermaakt met alle attracties. Heel leuk om de leerkrachten ook eens in een ontspannen manier mee te maken. Dan leer je ze echt van een hele andere kant kennen. Tijdens de lunch hadden we toch weer een ervaring. We zaten op een bankje en ik was gewoon even de komkomer aan het schillen. Komen er ineens 2 apen aan, jatten een zakje en rennen weg. Nou komt de grootste shok: in het zakje zaten niet alleen 4 banaantjes maar ook onze pot nutella! Gelukkig was er een man die er achteraan reden en onze pot met wat lichte schade terug gebracht. Ik heb er toch maar even een foto van gemaakt, want ik ben heel blij dat we heb nog eetbaar en wel terug hebben. Op de terugweg was er nog 1 zitplaats in de bus en daar moest ik gaan zitten. Ik kon ze er niet van overtuigen dat iemand anders mocht zitten dus ja, dan ga je maar zitten. Toen kreeg ik een kereltje van de hearing impaired op mn schoot want zn moeder stond nog en hij was zwaar. Na een paar minuutjes sliep hij. Zo lief. Bij het einde heb ik hem slapend en wel aan zn moeder terug gegeven. Nu lekker naar huis want ik moet zeggen schoolreisjes vragen toch altijd wel wat van je. De avond heb ik heerlijk gewerkt aan een power point met foto’s voor als ik weer thuis ben.

Donderdag, dat was de dag waar ik sinds vorige week al zin in had. Vandaag krijgen we henna op onze handen door een van de moeders. Roos was als eerst gaan zitten. Ik kon op en neer rennen voor eerst een schaar, toen keukenrol en vervolgens het middageten. Dat kon ik dr ook voeren want ze kon niks met haar handen doen. Ondertussen was ik heerlijk met de kinderen in de weer. En plots sprong een jongetje dat wij omgedoopt hebben als ‘sloompie’ op mn schoot. Gewoon even kijken. En toen zn moeder hem weer terug riep moest ik hem echt de goede kant op duwen. Zo leuk. Eindelijk was ik aan de beurt voor de henna. Helaas niet veel tijd meer maar toch kreeg ik leuke ontwerpen. Niet al te veel poespas of gepriegel maar gewoon leuke typisch Indische tekeningen. Ze wilde helemaal tot aan de binnenkant van mn elle(n)boog maar gelukkig kon ik dr optijd tegenhouden. Anders zou ik een uur met gestrekte armen moeten zitten, leek me ook niet zo. Maar het resultaat mag er zijn. Hoewel ik steeds het gevoel heb dat mijn handen niet schoon zijn is het toch iets dat je gedaan moet hebben in India. Het blijft misschien wel zolang zitten dat pap en mam het nog kunnen zien! En niet te vergeten dat Maarten vandaag jarig is! Hij is nu in Nederland, ben ik er niet... hoe krijgen we het voor elkaar. Maar morgen over een week is hij hier! Vanavond maar even bellen om te feliciteren.

Vrijdag weer naar de holy angels. We hebben een leuke les voorbereid dus ik heb er wel zin in. In de bus komen we erachter dat er toch echt veel kinderen ziek zijn. Inmiddels vragen we ons af of we iets gemist hebben van een uitbraakmelding. Nou ja, merken we wel. Bij de opening is er weer een nieuwtje, maandag is vrij, weer een festival. Maar wij hadden een leuk afscheid in gedachten. Dus gelijk even aangekaart dat wij nu ons afscheid missen. Gelijk worden er plannen gemaakt en nu gaan we volgende week donderdagmiddag alsnog even dag zeggen. Gelukkig! Onze les was erg leuk. Estafette met de kinderen was geweldig! Ook de drama les was een groot succes. Kortom geweldig! Heerlijk niks gedaan in de avond, muziekje op, foto’s bekijken en filmpje. Heerlijk.

Zaterdag, DE dag! We gaan een sari kopen. De traditionele kleding. Eerst vanalles gedaan. Smsje van mam, dat pap en mam in India waren aangekomen. We moesten in de ochtend nog even ons (blanke) gezicht laten zien op een viering van een school. Was uiteindelijk wel leuk maar toch niet waar ik vandaag voor uit mn bed was gekomen. Terug naar de society en we hebben de boel op stelte gezet. Roos was bezig met Vidiya te plagen. Lang verhaal maar we gingen voor haar een man zoeken, dus wij Frans Bauer voorgesteld en dat vond ze goed. Nou heerlijk over door gegrapt. Toen naar de kamer een pakje drinken ingepakt om Vidiya te geven als dank dat ze de stroom weer had aangezet (onzin, elke dag tussen 10 en 12 is er een power cut) maar was erg leuk om haar reactie te zien. Toen een poging gedaan haar ervan te overtuigen dat “heb je even voor mij” een liedje was voor verwelkoming in Nederland dus dat ze dat voor de volgende stagiaires moest zingen als ze kwamen. Helaas geloofde ze ons niet. Maar toen was het zover. We gingen eerst nog langs een Gaudi Market, groentemarkt. Nou de foto’s spreken voor zich. Geweldig! Daarna een klein winkeltje in waar we ongelofelijk veel sari’s voor onze neus kregen en uiteindelijk geslaagd zijn. Maar ik ga natuurlijk nu nog geen foto plaatsten want ik wil het nog even geheimhouden tot die af is. Maar ik kan jullie verzekeren, hij is schitterend. Nu nog leren hoe we zo’n ding omknopen. Tja en toen heerlijk rondgesjokt over de bazaar met Leela en gegeten en weer een avondje niets.

Dan was de laatste zaterdag in Trichy! Maar goed besteed.